در ساعت های باقی به کنکور تجربی...دارم فکر میکنم که اگه امسال نرسم به سه رشته...میمونم!برای سومین سال پشت کنکور میمونم...خیلی ترسناکن نه؟خیلی
ولی هیچ وقت به اندازه الان روشن نبودم
روشن شدمفهمیدم چی به چیه
اسب از کدوم آبشخور آب میخوره...مسلما میتونم نتیجه بگیرم...سال قبل...سال قبل تر...همه همه ش من نبودم...مریض بودم...الان هوشیار ترم...خیلی...
فردا کنکوره،من تجربی ام.صبح ریاضیه،نمیتوم بخوابم.اینقدر قهوه خوردم که دارم بالا میارماینجا رو باید تلگرافی نوشت.
هرچرتی شد به هرچی شد هرجوری شد نوشت
ذهنش مثل اثر هنری میمونه ولی از یه کیک خامه تن لش تره
جماعت جریده ی مخ دریده ی از هم بریده را،زخمی از بی شرفی بر سپر سینه آمده که ننگ بر رسومات کج و کور شده...ملت از سرشان کلاه بر میدارند،اما نه برای چاق سلامتی با اقوام.قاسم آبادی می‌رقصند اما به ساز آقازاده ها...
موندم چیکار کنم؟بهم وابسته میشه؟بیشتر ازین؟وابسته مه؟خودش میدونه که تا آخر براش نیستم نه؟میدونه نه؟چقدر وحشتناکه ولی جفتشون رو میخوام .هردو رو میخوام.میدونم دلم با کی هست ولی نمیتونم از اون یکی هم بگذرم میگیری چی میگم؟میخوامشون
دایم حشریم این که نشد آخه یعنی چی واقعا.هیچی نخوندم هیچییی درس نخوندم به معنای واقعی از صبح در کتاب رو هم باز نکردم.یوتیوب سگه .وقتم رو می‌کشه .معده دردم،زیادی کسشعر خوردم،ایتینگ دیس اوردر خیلی رو مخه،خیلی،این وب رو ساختم که هرچی میخوام بدون سانسور بنویسم فارغ از کسایی که منو میشناسن و وبلاگی که توش حرمت و کوره احترامی دارم رو نگه دارم.یه جورایی یه وبلاگیه که هیچ شباهتی به منی که بقیه ازم میشناسن نداره،اینجا کسی ام که از درون هستم .بدون کبکبه و دبدبه،سطحی و اشغال و درگیری هیچ و پوچ و کنکوری بخت برگشته.نمیدونم اگه یکی از کسایی که منو تو وبلاگای اصلیم میشناسه اینجا رو پیدا کنه و بفهمه من همون فلانی ام باورش میشه یا نه؟کیر تو همه ی استعاره و نثر و نظم ادبی.چرا نمیره بیرون؟چرا نمیره دانشگاه؟خسته شدم.منتظرم زودتر بره یکم به خودم برسم اه.ادم باش دیگه.ادم باش.یکم آدم باش
کاش می‌فهمیدی برام مهم نیس...نه مشکلات مالی شدیدت،نه مریضی ذهنیت نه افسردگی شدیدت،نه خانواده از هم گسسته ت ،نه فاصله شدید جغرافیاییت...برام هیچ کدوم اهمیت خاصی ندارن،ولی اگه معتاد باشی چی؟اگه معتاد باشی چی؟اگه خانواده م مخالفت باشن چی؟برات میجنگم،باید خودتو بالا بکشی،کمکت میکنم .هرچی بتونم...ولی اگه معتاد باشی چی؟چیکار کنم؟
واسه پیدا شدن تو آینه ،جاده ی سبز گم شدن کو؟
دلم برات تنگ شده .جواب تلفنمو ندادی .نمیخوام از دستم بری،میفهمی؟ولی نیستی اون سر کشور در چنگال دیوان مازندرانی...ظاهراً از هفت خان باید گذشت...ولی تو بی حسی ،تحویلم نمیگیری،انگار منو نمیخوای. چقدر این آهنگ جشن دلتنگی داریوش موده الان...بداهه ترین عنوان پست رو نوشتم با این آهنگ که داره تو گوشم زمزمه میشه.کاش می‌فهمیدی که من تو رو به شکل یه موجود جدا از همه میدونم.عاشقت نیستم ،هستم؟نیستم؟برام مهم نیست چیه...فقط میدونم که اگه بیای بهم رلت رو معرفی کنی نمیرم گریه کنم اگه به من نرسی،حس افتضاحی برام نداره...ولی اگه ازت بی خبر بمونم ،اگه بدونم دیگه نمینویسی و بیشتر رفتی تو لاک خودت خیلی ناراحت میشم خیلی ...فکر کنم مناسب ترین کلمه اینه که میخوام مراقبت باشم .به من مربوط نیست البته ولی نمیخوام تنها باشی،میخوام برات راه رو هموار کنم که بتونی بهتر شی.همین...
وقتی فکر میکنم که ممکنه بازیچه دستت شده باشم و خودمو مسخره کرده باشم و همه ی این مدت بهم خندیده باشی میخوام بمیرم ولی بازم برام مهم نیست نمیدونم چرا...فکر نکردم که قراره چی بشه.اصلا .فقط نمیخوام نابود شی.همین...
حال درس خوندن ندارم .کل امروز رو حروم کردم ،به معنای واقعی کلمه حرومش کردم .اصلا حال ندارم هیچ کاری کنم.هیچی...
برات مهمم؟چرا هیچ تلاشی برام نمیکنی؟دستمو بگیر دیگه ابله
